OR-lid wordt uitgesloten van OR-werk

Een enkele keer komt het voor; de kantonrechter die een OR-lid uitsluit van zijn OR-werkzaamheden. In dit geval door een gezamenlijk verzoek van ondernemer en ondernemingsraad aan de kantonrechter om dat te doen. Een verhaal over hoe de samenwerking kan ontsporen.

 

Wie de uitspraak van de kantonrechter leest (het leest als een soap), treft een verhaal aan over een OR-lid dat een eigen (vakbonds)agenda er op na houdt en zich niet aan gemaakte OR-afspraken kan en wil houden. 

Bijvoorbeeld door tijdens de overlegvergaderingen zich niet aan in de OR gemaakte afspraken over woordvoerderschap en het stellen van vragen te houden. Bijvoorbeeld door het maken van een discriminerende opmerking over een collega met een donkere huidskleur. Bijvoorbeeld door insinuerende opmerkingen te maken over de vertrouwelijkheid van een WerkTevredenheidsOnderzoek (WTO) of de betrouwbaarheid van de directie. Of door een RvC-lid privé te mailen met zijn repeterende grieven in plaats van het secretariaat van de RvC daarvoor te benutten. 

Het is een lange opsomming met daarin het gebrek aan – over en weer – vertrouwen en de onmogelijkheid om zich te committeren aan OR-afspraken en gemaakte afspraken voor het overleg met de bestuurder. De kantonrechter heeft dan ook het verzoek van ondernemer en ondernemingsraad gehonoreerd. Het betreffende OR-lid is voor de rest van de zittingsperiode uitgesloten van zijn OR-werkzaamheden. 

 

Uit de uitspraak blijkt dat de gang van zaken uitgebreid gedocumenteerd is en dat die bewijzen noodzakelijk zijn om de rechter te overtuigen van de noodzaak om tot een zware sanctie als uitsluiting over te gaan. Er had ook voor mediation gekozen kunnen worden, maar in de resultaten daarvan heeft de rechter geen vertrouwen gehad. Aantoonbaar was dat het OR-lid zeer regelmatig was aangesproken op gedrag en houding en dat dit niet tot gewenste verandering heeft geleid.