Wat kost een vaststellingsovereenkomst?

In zo’n 70 procent van de ontslagzaken wordt een vaststellingsovereenkomst afgesproken. In die gevallen komt er geen UWV of kantonrechter aan te pas om de arbeidsovereenkomst met de werkgever te beëindigen. Maar wat wordt er dan afgesproken? En… wat kost dat?

 

Door SEO Economisch Onderzoek is in opdracht van het ministerie van Economische Zaken onderzoek gedaan naar het ontslag met wederzijds goedvinden. In de vorm van een vaststellingsovereenkomst worden gezamenlijk de voorwaarden afgesproken om de arbeidsovereenkomst te beëindigen, zoals de hoogte van de vergoeding, kosten voor outplacement of omscholing, de opzegtermijn of de terugbetaling van eventuele studieschulden. 

Voor de werkgever kost zo’n overeenkomst gemiddeld € 24.000. Ongeveer de helft is bestemd voor de ontslagvergoeding, zo’n 30 procent zijn de kosten voor de periode dat de werknemer nog wel in dienst is, maar al niet meer werkzaamheden verricht en de overige kosten voor juridische bijstand of juridische toets en de eigen tijdsbesteding van de werkgever.

 

De hoogte van de eenmalige vergoeding bij ontslag is gedaald naar gemiddeld 4,3 maandsalarissen. In 2011-2012 was dat nog 5 maandsalarissen. Vermoedelijk is de introductie van de wettelijke transitievergoeding daar de oorzaak van, zodat die vergoeding als maatstaf wordt gebruikt in plaats van de ruimere kantonrechtersformule. Met de rekensom volgens de transitievergoeding valt de ontslagvergoeding lager uit dan met de kantonrechtersformule. 

De kosten van de ontslagvergoeding liggen hoger bij grotere bedrijven dan bij kleinere bedrijven. De werknemers zijn vaak langer in dienst bij de grote bedrijven en hebben ook een langer dienstverband en daarom een hogere vergoeding bij het vertrek uit de organisatie.

 

De aanbieden van een vaststellingsovereenkomst is een regeling op het gebied van ontslag van personeel en is invoering, wijziging of intrekking instemmingsplichtig. En het lijkt aan te bevelen om te werken met een standaardovereenkomst, zodat er geen willekeur kan optreden in de af te spreken vergoedingen en overige afspraken. Voor de OR is het lastig om vast te stellen of er alsnog mogelijk sprake is van willekeur, omdat één van de onderdelen van elke vaststellingsovereenkomst is dat de afspraken door werkgever en werknemer geheim gehouden moeten worden.