Vrijwillige vertrekregeling is geen vroegpensioen

Bij reorganisaties wordt vaak aan oudere werknemers gevraagd of ze niet vrijwillig plaats willen maken. Er wordt ze dan een vrijwillige vertrekregeling met financiële compensatie aangeboden. De Belastingdienst ziet dat als een vroegpensioenregeling, maar daar denkt het gerechtshof anders over. Voorwaarde is wel dat de vertrekregeling voor alle werknemers open staat. Goed om te weten als de OR met een reorganisatie te maken krijgt.

 

In bijna alle sociale plannen die voor het inkrimpen van de personeelsformatie worden gemaakt wordt een vrijwillige vertrekregeling opgenomen. Daarmee maken medewerkers vrijwillig plaats voor collega’s die anders hun baan zouden kwijtraken. De Belastingdienst ziet de premie bij zo’n vertrek als verkapt vroegpensioen en eist daar bij de werkgever 52 procent belasting over op. En die aanslag komt bovenop de aanslag voor de werknemer zelf die vrijwillig vertrekt. Het gerechtshof heeft nu geoordeeld dat zo’n vrijwillige vertrekregeling niet hetzelfde is als een regeling voor vervroegde uittreding (RVU). 

 

In 2005 is die boete door de Belastingdienst in het leven geroepen om schijnconstructies tegen te gaan. Volgens het hof is er bij een vrijwillige vertrekregeling geen sprake van een schijnconstructie, maar van een manier om de personeelsformatie zonder grote problemen in te krimpen. Bij een RVU gaat het om een uitkering om als overbrugging tot de pensioendatum te dienen. Onder meer omdat de vrijwillige vertrekregeling voor alle leeftijden beschikbaar was – en niet alleen voor oudere werknemers – is er geen sprake van een RVU, aldus het hof. Ook de voorwaarden van de regeling wezen niet op een overbruggingsuitkering tot aan het pensioen.

 

De boete van 52 procent mag niet meer worden opgelegd door de Belastinginspecteur. Dat is ook een mazzeltje voor de Belastingdienst zelf, want door het forse gebruik van vrijwillig vertrek bij deze dienst hoeft het zichzelf geen boete van zo’n 170 à 200 miljoen op te leggen.